​Weronika Sherborne (1922-1990) była nauczycielką i fizjoterapeutką. „Developmental Movement for Children” (Ruch Rozwijający dla Dzieci) stworzyła na podstawie swoich wieloletnich zawodowych doświadczeń w pracy z dziećmi. Ideą metody jest wykorzystanie ruchu jako narzędzia wspomagającego rozwój psychoruchowy dziecka i narzędzia terapii zaburzeń tego rozwoju.

​

​

Metoda Ruchu Rozwijającego (MRR) urzeka prostotą, naturalnością i uniwersalnością. Swoją popularność zawdzięcza przede wszystkim temu, że w gruncie rzeczy jest to system ćwiczeń-zabaw-relacji. Podstawowym celem MRR jest stymulacja rozwoju emocjonalnego, społecznego i poznawczego dziecka (skuteczność  potwierdzona badaniami prowadzonymi  na Uniwersytecie Gdańskim). Metoda ta wykorzystuje język ciała, a więc ruch, który pozwala na porozumienie się pomimo różnicy języka mówionego, czy poziomu intelektualnego rozmówców. Ćwiczenia, zwane przez W.Sherborne „relacjami”, wpływają na rozwój pozytywnego stosunku do siebie i otaczającej rzeczywistości.

​

 

Metoda Ruchu Rozwijającego jest metodą koncentrującą się na rozwijaniu sfery emocjonalno-społecznej oraz

świadomości samego siebie i innych osób za pomocą ruchu. Wbrew nazwie nie jest metodą, której głównym

zadaniem jest rozwój motoryki uczestników zajęć. Autorka metody rozumie metodę, jako podejście pedagogiczne,

które ma na celu umożliwienie doświadczenia ruchu, kontaktu fizycznego, emocjonalnego oraz społecznego.

Sam ruch natomiast pojmuje w kategoriach psychologiczno-filozoficznych, czyli znacznie szerzej niż tylko, jako aktywność fizyczną.

​

W metodzie Sherborne można wyróżnić kilka kategorii ćwiczeń:

• Ćwiczenia prowadzące do poznania siebie i własnego ciała (świadomość własnej osoby)

• Ćwiczenia pomagające zdobyć pewność siebie i budować poczucie bezpieczeństwa w swoim otoczeniu (świadomość przestrzeni)

• Ćwiczenia ułatwiające nawiązanie kontaktu oraz współpracę z partnerem i grupą (świadomość innych osób)

Rodzaje ćwiczeń-relacji:

• relacja „z” – opiekuńcza – daje poczucie bezpieczeństwa,  pozwala nabrać zaufania do partnera i do grupy

• relacja „przeciwko” – mocy i energii – pozwala uświadomić sobie, że siły można użyć bez agresji, buduje poczucie własnej wartości

• relacja „razem” – partnerska – harmonijne współdziałanie

​

Celem nadrzędnym zajęć jest wyzwolenie twórczej aktywności dziecka. Zaangażowanie w twórczą aktywność możliwe jest tylko po osiągnięciu pełnego zaufania do siebie, partnera  i grupy.

​

Zajęcia prowadzone są w stałej strukturze, choć poszczególne zajęcia mogą się różnić pod względem przedstawianej treści, która zależy od możliwości i potrzeb uczestników. Zajęcia prowadzone Metodą Ruchu Rozwijającego odbywają się grupowo i mają formę pracy w parach. Z reguły dzieci pracują tu z osobami dorosłymi (rodzicami, nauczycielami bądź terapeutami), ale możliwe jest też prowadzenie zajęć dla grupy, w której dzieci dla siebie nawzajem są partnerami (młodsze dziecko ze starszym lub dwoje dzieci różniących się między sobą poziomem rozwoju lub stopniem zaburzenia funkcjonowania psychomotorycznego). Ważne jest by zajęcia odbywały się systematycznie, przynajmniej raz w tygodniu.

​

Program zajęć obejmuje:

• wspomaganie prawidłowego tempa rozwoju dzieci (sfery poznawczej, emocjonalnej, społecznej, ruchowej), a w przypadku zaburzeń - przyspieszanie go

• budowanie lepszego kontaktu i pogłębienie więzi z dzieckiem

• poznanie siebie i własnego ciała (świadomość własnej osoby)

• budowanie pewności siebie i  poczucia bezpieczeństwa w swoim otoczeniu (świadomość przestrzeni)

• metody ułatwiające wyrażanie pozytywnych uczuć wobec siebie

• naukę nawiązania kontaktu oraz współpracy z partnerem i grupą (świadomość innych osób i relacji z nimi)

• naukę współpracy i współdziałania, uświadamianie sobie własnej sprawczości i mocy

 

​

Zajęcia prowadzi Barbara Masłoch-Gatz - uprawnienia do prowadzenia zajęć:

Ukończony kurs prowadzony przez prof. dr hab. Martę Bogdanowicz uprawnioną do organizowania szkoleń przez International Sherborne

Co-operation (Certificate Nr 9/23.04.1994) i mgr Dariusza Okrzesik

poziom I i II (krajowy) wg ISCO, lider grup

​

Bibliografia:

M.Bogdanowicz, B.Kisiel, M.Przasnyka ,,Metoda Weroniki Sherborne w terapii i wspomaganiu rozwoju dziecka”  Warszawa 1992

M.Bogdanowicz, D.Okrzesik ,,Opis i planowanie zajęć według Metody Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne” Gdańsk 2005

W.Sherborne ,, Ruch rozwijający dla dzieci”  Warszawa 2006

​